Zondagavond, Nieuwe Binnenweg Rotterdam
Een oude man met baard en heldere ogen loopt op mij af. “Wilt u een broodje voor mij kopen, mevrouw?” Normaal gaan bij dit soort vragen mijn haren overeind staan. Dit keer niet. Ik ben op reis in mijn eigen stad. Intuïtief zeg ik: “Ja, hoor is goed.” Het voelt juist om in deze situatie te stappen.
We lopen naar de shoarmatent even verderop en we praten wat. Opeens staat hij stil en zegt: “Je bent anders dan mijn blanke broeders, meer open. Ik ben Kwame, en jij?” Enthousiast gaat hij verder met zijn verhaal. Deze week zal hij na acht jaar zwerven bij een project voor uitgezworven zwervers gaan wonen. Wauw, een kruispunt in zijn leven dus. Ooit toen er plotsklaps drie familieleden bij een auto ongeluk om het leven kwam is het bergafwaarts met hem gegaan. Hij raakte in de war, dakloos, verslaafd en ging medicijnen gebruiken. Met alle middelen is ie nu gestopt. Ik geloof hem en ben onder de indruk van zijn verhaal. Ook herken ik de elementen uit de levens van andere daklozen.
Kwame kiest het lekkerste broodje en vraagt bijna formeel of hij ook nog iets te drinken mag. Ik kan zijn charmes niet weerstaan. Iedereen in de shoarmatent zit met gespitste oren. Zou hij hier vaker komen? Word ik voor de gek gehouden? Ach, wat maakt het eigenlijk uit. De woorden die hij uitspreekt zijn zorgvuldig gekozen en prachtig van inhoud.
Het gaat inmiddels over wat mij op dat moment ook bezighoudt: de liefde. Dat als je angst loslaat, er liefde in je leven komt. En dat als je gezien hebt wat liefde inhoudt eigenlijk niets en tegelijkertijd alles ertoe doet. We praten in het verlengde daarvan over God en verlichting. Als we even later op de hoek van de straat staan om afscheid te nemen krijg ik zijn rozenkrans. Hij bidt het Onze Vader terwijl ie de krans om mijn hals hangt. Prachtig vind ik het. Nu al koester ik dit moment. Eigenlijk wil ik hem wel zoenen. Gelukkig zegt Kwame ‘Embrasse’. We omhelzen elkaar midden op straat. In de ogen van anderen sta ik nu met een dakloze oude man te knuffelen. Voor mij voelt het heel anders.